Güzel insanlar için direndim

• Üç çocuğu için Şêxmeqsûd’da aylarca çetelere karşı savaştı, ayağından yaralandı ancak yine de direnişinden taviz vermedi. Leyla Mûrad, “Güzel insanları yitirdik. Onların hayalleri için direndik. Ve toprağımı savunmasaydım çocuklarım için de bir gelecek kuramazdım” dedi.

“Üç çocuk annesiydim ama annelik görevimden üstün olan görevim toprağımdı. Toprağımı savunmasaydım çocuklarım için de bir gelecek kuramazdım” diyor Leyla Mûrad, Efrîn’in Bilbilê ilçesinden olan Leyla Mûrad (40), Halep’te doğup büyüdü. Oğlu Cûdî Amanos, Çağın Direnişi’nde 16 Şubat 2018’de şehit düştü. Leyla Mûrad’ın bir kardeşi şehit ve üç kardeşi de PKK saflarında.

“Savaşın mahallerimize sıçrayacağını tahmin ediyorduk” sözleriyle 2012’de Gulê Selmo’nun şehit düşürülmesiyle Şêxmeqsûd’da verdikleri direnişi anlatan Leyla Mûrad, eşi ve üç çocuğuyla topraklarını terk etmediklerini söylüyor.

Çetin bir savaştı

“Suriye rejimi ve ona bağlı olan çetelerinde kışkırtmasıyla halkların kardeşliğine son verilmek istendi. Saldırı, şiddet, baskı, aç ve susuzluk ortamında, kısacası zorlu koşullarda uzun yıllar mücadele ettik. İlk tecrübemizdi ve çetin bir sınamaydı. Lojistik ve tıbbi malzemeler yok denecek kadar azdı. Çembere alınmıştık ve mahalle halkı yalnız kalmıştı. Kürt, Arap demeden dayanışmamız güçlüydü. 7’den 70’e cephedeki çocuklarımız için sefer olmuştuk.”

Bizden başkası yoktu

Leyla Mûrad, şehit oğlu Cûdî ile cephede en ön saflarda savaştığını ANF’den Nûjiyan Adar’a anlatırken, “Bizden başkası yoktu. Komşularımız, çocuklarımız ve arkadaşlarımızdı hepsi” diyor ve ekliyor: “Mahalle öz savunma gücünü oluşturmuştu. Göç etmemizi umuyorlardı fakat yanıldılar. Saldırıların önü mücadeleyle kapatıldı. 38 küçük gruplar halinde örgütlenen çetelere karşı Devrimci Halk Savaşı’yla karşı geldik.”

Kadın örgütlenmesi ve özsavunmanın öneminin ortaya çıktığını o günlerde Leyla Mûrad da 13 Mart 2012’de kurulan taburda yer aldı.

Bir kadın şehit düşmüştü

“Bir kadın şehit düşürülmüştü ve bu hepimizi çok etkilemişti. Özsavunmamızı güçlendirmeliydik. Halep’te ilk kez ilan edilen kadın özsavunma gücü içerisinde yer aldım ve ardından en ön saflarda direnişe geçtim. Artık toprağımı ve kadınları savunmayı görev bilmiştim. Lojistik ihtiyacını karşılamayla başladım sonra savaşçı oldum.”

Yaralı ayağıyla cepheye döndü

Leyla Mûrad, Pîno köyünde çetelere karşı savaştığını ve aylarca eve gelmediği günleri şöyle anlatıyor: “En küçük çocuğum 5 yaşındaydı, komşularıma teslim etmiştim. Eşim ve oğlum cephedeydi. Bir ay sonra üç gün istirahat etmek için eve gidecektim. O esnada ayağımdan yaralandım. Yarama dikiş atıldıktan sonra hemen eve gittim ve oğlum Reşîd’i gördüm. Bir gün bile yanında kalmadan tekrar Pîno’ya döndüm. Belki eskisi gibi savaşamazdım ama yoldaşlarımı yalnız bırakmaya gönlüm el vermedi.” HALEP