Bir sabah vakti gitti Emel…

• Emel Bor, Wanlı. Henüz iki yaşındayken devlet zulmüyle tanıştı. Tutuklanan annesiyle birlikte bir yıl cezaevinde kaldı. Büyüdükçe yüreğini gerilla olma hasreti sardı. 2014 yılının Haziran ayında bir sabah vakti en güzel kıyafetlerini giyerek dağların yolunu tuttu. Ve artık Emel değil, Sozdar Feraşin vardı.

EBRU ASLAN/WAN

Her bir gerillanın hayatı anlatılmaya değerdir. Yollar, patikalar, zamanını geçirdiği sığınaklar, yaşadığı müthiş değişim dönüşüm, çatışmalar, ölümle burun buruna gelinen anlar, şehit düşmek, yaralı arkadaşını omzunda taşımak… Her biri gerilla hayatının parçasıdır. Gerillacılık yeni bir yaşama başlamak, yeni yaşamın acemisi olmak demektir. Sozdar Feraşin de (Emel Bor) gerillanın tüm güzelliklerini ve zorluklarını yaşadı. İliklerine kadar gerilla olmayı, gerillanın halk için anlamını hissetti. 

2 yaşında hapisle tanışır

Wan’da doğan Emel Bor, gözünü dünyaya açtığı anda Türk devletinin zulmünü hisseder. 2000 yılında henüz iki yaşındayken annesi yardım ve yataklıktan dolayı tutuklanarak Bitlis Cezaevi’ne götürülür. O dönem Emel’in kimliği olmadığı için annesiyle zindanda kalamaz. Annesinin yokluğundan derinden etkilediği için de babası vakit kaybetmeden kimliğini çıkarıp gerekli işlemleri yaptıktan sonra Bitlis Cezaevi’nde annesine kavuşur. Yaklaşık bir yıl beraber annesiyle zindanda kalır. Böylece Gewdan aşiretinden olan Emel, düşman gerçekliğiyle daha iki yaşındayken zindanda tanışır.

 

 

Gitarı hala evde duruyor

Yakınları tarafından oldukça neşeli, çevresiyle uyumlu, sosyal becerileri gelişmiş ve çok güzel bir çocuk olarak hatırlanır Emel. Ailesine bağlı, ailesini her şeyden çok seven, çevresiyle diyaloğu çok iyi, arkadaş canlısı, hiçbir sorununu ailesinden saklamayan bir çocuktur. Tiyatroya ilgisi vardır, zaman zaman halalarının, teyzelerinin taklidini yaparak herkesi güldürür. İnsanları taklit etmeyi seven Emel’in bu konudaki yeteneği herkesin güzel duygularla hatırladığı birçok anıya vesile olur. Müziğe de ilgisi olan Emel uzun süre gitar kursuna da giderek gitar çalmayı öğrenir. Gitarı hala evde durur.

Artık Sozdar vardır

2014 yılının Haziran ayında bir sabah vakti en güzel kıyafetlerini giyer, kocaman gözlerine rimel sürer. O gün evden çıkar ve bir daha geri dönmez. Çünkü tek bir hayali vardır; gerilla olmak. Gerillada artık Emel yoktur Sozdar vardır. Gerillayı doya doya yaşamaya hazır Sozdar Feraşin vardır. 

 

 

İki yoldaşıyla birlikte şehit düşer

İlk kaldığı Zap alanında ve daha sonra pratik faaliyet yürüttüğü diğer alanlarda tüm yoldaşlarının sevgisini kazanır. Mütevazı, içten ve yoldaşların yoldaşı olmayı başaran bir gerilladır. Askeri olarak daha da yetkinleşmek ve kadın özgürlük ideolojisinde derinleşmek için askeri akademide eğitim görür. İddialı ve yeni dönem gerillacılığına öncülük yapabilecek bir YJA STAR komutanı olmayı başarır. 25 Eylül 2020 tarihinde Türk devletinin hava saldırılarında iki yoldaşıyla birlikte şehit düşer.

Hala mezarı yok

Aradan geçen yıllara rağmen onun yokluğuna alışamaz ailesi. Onu tanıyan herkes 25 Eylül 2020 tarihinde şehadet haberiyle derinden etkilenir. Aradan dört yıl geçmesine rağmen hala cenazesine ulaşamazlar. Gidip başında dua okuyacakları, ağlayacakları bir mezarı yoktur.