İki makineyle başladılar

• Gomlu 3 kadın, devletin yaktığı topraklarına geri dönerek 2 makineyle tekstil atölyesi açtı. Şu an 9 kadına ekonomik özgürlük sağlanan atölyede birlikte üretim yapılıyor ve tüm kararlar ortak alınıyor. 

Amed’in Farqîn (Silvan) ilçesine bağlı Fişat (Çaldere) Mahallesi’ne bağlı Gom Mezrası’nda yaşayan kadınlar, 2022 yılında 3 kadın 2 makineyle başlattıkları tekstil atölyesinde bugün 9 kadın olarak çalışıyorlar. 1990’lı yıllarda yakılan köylerine 2009’da yeniden dönen kadınlar, kendi çabalarıyla inşa ettikleri atölyeyle gelir kapısı açtı.

 

 

14 yaşından beri çalışıyor

Bu kadınlardan Şevin Karsu, 28 yaşında. Köyü boşatılınca göç ettiği İstanbul’da tekstil sektörüyle tanıştı. MA’ya Kurdistan’a dönüşünü şöyle anlatıyor: “Ailemin tüm çocukları Amed’de doğdu. Köyler yakıldığı zamanlar annemler Amed’e taşınmışlar. Ardından ise İzmir, Manisa ve İstanbul’a göç etmişler. Bu süreçte çok zorluk çektik. Babam bir gün tekrar Amed’e dönme kararı aldı. Amed’e taşındıktan sonra okulu bıraktım, babam beni İstanbul’a halamın yanına gönderdi, orada tekstilde çalışmaya başladım. Orada iki yıl boyunca ortacı olarak çalıştım, sonra makinacı oldum. Makinada 4- 5 yıl çalıştım, sonra tekrar Amed’e döndüm. 14 yaşından bu yana çalışıyorum.”

Kendi işlerini kurdular

İstanbul’daki çalışma koşullarına dayanamadığı için memleketine döndüğünü ve iki yıldır kurdukları tekstil atölyesinde para kazandıklarını anlatan Karsu, “İş yeri açmak ablamın fikriydi. Fikrini söyleyince hepimiz çok sevindik, çok hoşumuza gitti. Artık kendi paramızı kendimiz kazanacağımız için çok mutlu olmuştuk. İki yıl önce burayı açtık. Daha önce İstanbul’da tekstil işinde çalıştım orada çalışmak çok zordu. İş ortamı kötüydü. Ama burada öyle bir şey yok, tüm çalışanlarla iyi geçiniyor, işleri beraber yapıyoruz. Burayı açarken herhangi bir yardım almadık. Çevremizdeki erkeklere iş kuracağımızı söylediğimizde çok güzel karşıladılar. Bize yardımcı da oldular. Hep birlikte ilk önce buranın ışıklandırmasını yaptık. Yavaş yavaş para kazandıkça makinalarımızı aldık. Sabah saat 08:00’da iş başı yapıyoruz. Hepimizin çocukları var. Hep birlikte hem işimizi yapıyoruz hem çocuklarımıza bakıyoruz.”

 Birlikte üstesinden geldik

24 yaşındaki Figen Karsu da daha önce 5 yıl tekstilde çalıştı. “Önceleri elimizde yüklü para olmadığı için eşyalarımızı alıp ücretlerini daha sonra para kazandıkça ödemeye başladık. Kadınlarla birlikte hepsinin üstesinden geldik” diyen Karsu, tüm kararları ortak aldıklarını söyledi.

Atölyede yeni olduğunu söyleyen Selma Yavuz Kılıç (36), “Burada çalışmaya başladığım için çok mutluyum. Burası ilk açıldığında küçük çocuğum olduğu için gelememiştim, çocuğum biraz büyüyünce hemen gelip çalışmaya başladım. Burada yabancılık çekmiyorum, herhangi bir baskı durumu yok kadınlarla iç içe çalışmak rahat ve güzel oluyor. Evime çok uzak olmadığı için öğlen evime uğrayıp ev işlerimi de yapabiliyorum” dedi.

 

 

Kendi paramı kazanmak istedim

“Erkeklere muhtaç olmak istemedim” diyerek, çocuğunu kayınvalidesine bırakarak, atölye de çalıştığını anlatan 22 yaşındaki Rozerin Karsu, “Kendi ayakları üzerinde durmak istediğini ve kendi parasını kazanmak istediği için işe başladığını söyledi.

 

 

Eşit iş eşit ücret

Hilal Karsu (33) ise ay sonunda kalan paranın hepsini eşit şekilde paylaştıklarını belirtti ve ekledi: “Bu durum bana güven veriyor. Kendi paramı kazandığım için istediğim gibi harcayabiliyorum. Eşime muhtaç olmadan yaşıyor olmak, kimseye muhtaç olmadan durabilmek benim için çok güzel. Kadınlar kimseye muhtaç olmadan yaşasın, gördüğümüz bütün kadınlara bunu söylüyoruz. Kadınların çalışıyor olması ve ekonomik özgürlüklerini kazanmaları her şeyden önemli.”

9 yaşından bu yana göç etmek zorunda kaldıkları için tekstil işinde çalıştıklarını aktaran Hevidar Karsu (32) ise amaçlarının daha fazla kadınla birlikte çalışmak olduğunu söyledi. AMED