Bir parçam Nesim, Werîşe ve Pexşan’la kaldı

• İranlı gazeteci Dina Galibaf, Evin Cezaevi’nde birlikte kaldığı Nesim, Pexşan Ezîzî ve Werîşe Muradi için bir yazı kaleme aldı. Galibaf, “Ben hapisten serbest bırakıldım ama bir parçam orada kaldı. Bir parçam sürekli ölümü düşünüyor Pexşan’la, Werîşe için açlık grevine giriyor” dedi.

İranlı gazeteci Dina Galibaf, Evin Cezaevi’nde, Nesim, Pexşan Ezîzî ve Werîşe Muradi ile bir süre cezaevinde kalmasına dair bir yazı kaleme aldı. ROJNEWS’e yazıyı gönderen Dina’nın kaleme aldığı yazı şöyle:

“Çoğu gece huzursuz rüyalar görüyorum. Rüyamda gökyüzü Evin Hapishanesi’nin dağlarından tertemiz görünüyor. Bu manzarayı rüyamda görmek keyif verici; sanki hala o gün gibi, Şapur’un sorgu merkezinden Evin’e transfer edildiğimde ne kadar mutlu olduğumu hissedebiliyorum. Rüyamda avluya girdiğimde, ilk gün olduğu gibi Pexşan ve Nesim’le voleybol oynamakla meşgulüm. Spor herkesi sakinleştiriyor, en çok da Nesim’in zihnini.

Werîşe’nin yüzü…

Rüyamda yine bağırsak ağrısı çekiyorum ama Werîşe’yi başucumda görüyorum, zeytinyağıyla karnıma masaj yapıyor. Werîşe’nin annelik davranışı zihnime kazınmış ve hiç kimse onu silemez. Bazen rüyamda öfkeden inliyorum; Werîşe’nin yüzü aklıma geliyor, özgürlüğümün okunduğu gün, gardiyanların onun başına üşüşüp kolunu büktükleri an.

O gün, şiddetli anksiyeteye kapılan Werîşe’yi yatağına götürdükten sonra, öfkeden hapishane avlusunda dolaşıyor ve düşünüyordum. Werîşe’nin durumunun iyileştiğinden ve vicdan azabının ellerini Semane’nin boğazından çektiğinden emin olana kadar bekledim. Gidişimi daha ne kadar geciktirebilirim?

Huzursuz rüyalarda Pexşan’ı görüyorum

Rüyamda annemle telefonda konuşuyorum. Ona hapishane yemeğini yemediğimizi söylüyorum çünkü Nesim her sinirlendiğinde dünyanın en lezzetli korme sebzesini yapıyor. Ben hapisten çıktım ama her rüyamda kendimi tekrar hapishanede gördüğümde, Nesim’in cümlesi kulağımda çınlıyor; ‘Avukat dedi ki hâkim kılıcı kınından çıkarmış, idam vermek istiyor.’

Ben hapisten çıktım ama o günden beri gecenin huzursuz rüyalarında Pexşan’ı görüyorum, tenis masasının karşısında elleriyle ‘anne’ heykelini şekillendiriyor. Voleybol oynuyoruz ve o beni ilk kez ‘Şilêr’ adıyla, o Kürt kahraman kadınla tanıştırıyor. Pexşan’la tanışmadan önce adını bile duymadığım, sonradan anladım ki hikâyesi acılarla dolu olan bu Kürt kadının öyküsüydü Kurdistan kadınlarını Jîna için sokaklara döken.

Birlikte göz yaşı döküyoruz

Ben hapisten serbest bırakıldım ama bir parçam Nesim, Pexşan ve Werîşe’nin yanında kaldı. Hapishane avlusunda uzaktan Pexşan’ı izliyor, tüm düşünce farklılıklarına rağmen sara hastalığından mustarip Yahudi kıza yardım ederken ki hali gözlerimin önüne geliyor. Bir parçam sürekli ölümü düşünüyor ve idamla mücadele ediyor sessizce, Pexşan’la birlikte. Werîşe için açlık grevine giriyor ve şimdi koğuş arkadaşının tek günahı olan ‘Kürt’ ve ‘kadın’ olması nedeniyle gözyaşı döküyoruz.”

TAHRAN