Vurulduğumuz yerden çoğalıyoruz

• 6. Rojbîn Kadın Festivali, Paris'te yapıldı. Stalingrad Meydanı, Nazi işgaline karşı en büyük direnişin simgesi. Bir yanı Père Lachais'e doğru yol alıyor. Diğer yanı Montmart tepesi. Montmart, Paris Komünü’nün start aldığı yer.
• Biraz ileride Sakine Cansız, Fidan Doğan ve Leyla Şaylemez’in vurulduğu yer. Bu tarihsel doku özel olarak seçildi, çünkü Kürt kadınları, 'vurulduğumuz yerden çoğalıyoruz. Bu mücadele bitmeyecek' demek için bu meydanı tercih etti.

SELMA AKKAYA - PARİS

Kürt kadınlarının 10 yıldır yürüttüğü hakikat ve adalet mücadelesinin bir parçası olan Rojbîn Kadın Festivali’nin bu yıl 6'ncısı düzenlendi. Fransa Kürt Kadın Hareketi (TJK-F) tarafından Paris’in tarihi Stalingard Meydanı’nda düzenlenen festival, bu yıl Paris'te katledilen Emine Kara’ya (Evîn Goyî) adandı.

10 yıl önce Sakine, Fidan ve Leyla gibi Evîn’imizi de 23 Aralık’ta evimizde vurdular. Bir yıl önce 18 Haziran’da 5. festivalde halaya durmuş Evîn artık şehit. Festivale başlarken yerde duran bezin üzerinde "Evîn jiyan e, jiyan jin e" sloganı yazılı. Etrafında kadın kırımına karşı kadının birleşik mücadelesini temsilen her bir kadın sembolik bir parça bez ekliyor. Festival böylelikle start alıyor.

 

 

Adalet çağrısı

Festivale ev sahipliğini yapan Laurent Laurence Cohen ve Danielle Simonnet, alanda halka seslenirken, 10 yılın bilançosunu çıkarıyor. Sayısız milletvekilinin çağrısı, imza metinleri ile Fransız hükümetine yapılan adalet çağrılarını yeniliyorlar. Duvar olan Fransız politikası bu konuşmalarla bir kez daha görülüyor.

Kürtçe ezgiler

Alanda bir köşede Zarok-MA ekibi boyalar, ritm ve şarkılarla çocukların yanında. Bu yıl festivalin keyfini çıkarıyor çocuklar. Onların biraz ilerisinde dengbêj çadırı. Halılar, divan örtüleri, elde yapılmış bebekler, yayık ve çok sayıda Kurdistan’dan süzülüp Avrupa’ya yolu düşmüş tarih parçasının yanı başında analar. Tarihi Stalingrad Meydanı'nda yüksek sesle Kürtçe ezgiler söyleniyor.

Meydan özel seçildi

Stalingrad Meydanı, Nazi işgaline karşı en büyük direnişin simgesi. Bir yanı Père Lachaise doğru yol alıyor. Diğer yanı Montmart tepesi. Montmart, Paris Komünü’nün start aldığı yer. Biraz ileride Sakine Cansız, Fidan Doğan ve Leyla Şaylemez’in vurulduğu yer. Bu tarihsel doku özel olarak seçilmiş, çünkü Kürt kadınları bir kez daha vurulduğumuz yerden çoğalıyoruz. Bu mücadele bitmeyecek demek için bu meydanı tercih etmiş.

 

 

Her çadır ayrı pencere

Nehir kıyısına sıralanmış her çadırda ayrı bir pencereye açılıyoruz. 'Jin jiyan azadî' resim sergisi, Evîn-Jin-Kar kadın atölye çalışmasının ürünü el sanatları, yöresel kıyafetler, yemek stantları, diğer tarafta kitaplar, Jineoloji çadırı… Yemek çadırlarında bu yıl özel olarak erkekler çalışıyor. Kadınlar sadece  meclis stantlarının başında duruyor.

Sadece sahne akışına bağlı kalmadan çocuk korosu, resim sergisi vb. etkinliklerle festival akşam saatlerine kadar devam etti. Sahnede Beyan, Bermal Çem, Jin-Ma, Mizgîn Tahir, Kevana Zêrîn, stranlarını seslendirirken ve Evry Çiçek Botan Kadın Meclisi ekibi folklor gösterisi yaptı.

Dostlar da etkinlikte

Bu yıl özellikle Paris’in merkezi bir yer olarak seçilmesinden kaynaklı, Fransız katılımı yoğun iken, çocuklarını yakındaki parka getiren Fransızların çoğu da festivale dahil oldu. İlk kez Kürt etkinliği ile karşılaşan ya da eylemlerine tanık olan çok sayıda Fransız, ‘Kürtlerin sanat yanı ile buluştuk’ yorumu yaptı.

Siyasi birçok ismin katılım sağladığı festivalde diğer halklardan dostlar da var. Katliamlarlardan, baskıdan geçen ezilmiş halkların kadınları Stalingrad Meydanı’da Nazi direnişine direnen dönemin direnişçileri gibi başları dik.

 

 

Sözümüz var

Paris’i diplomasi faaliyetleriyle arşınlayan Rojbîn, sanki yanı başımızda o tükenmek bilmeyen gülümsemesi ile tüm alanı dolduran pankartlarda bize bakıyor. Evîn Goyî, bu yıl böyle örgütleyeceğiz, çok güçlü geçmeli festivalimiz, dediği günlerde vurulmuştu. Şimdi Stalingrad Meydanı’da Sakine, Rojbîn, Ronahî’nin yanına resmi asılmış. Alanda festivali örgütleyen Kürt Kadın Hareketi, meydanı dolduranlara mesajı Hunduras’ta katledilen Berta adlı militanın sözleri ile son buldu: “Sizlerin kurşunları var. Benim ise sözüm. Kurşun atılınca ölür. Benim sözüm ise yaşar!”