Pedofili: Hastalık ve suç ikileminde bir olgu

• Cinsel istismar hastalıktan öte cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen bir suçtur. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi Çocuk Bölümünde; "Cinsel, fiziksel, duygusal ve sosyal alanlarda ileri boyutlara taşınabilen istismarın kesinlikle affı yoktur" denilmektedir. 

*Şiyar GÜLDİKEN

Pedofili; yetişkin bir kimsenin çocukları cinsel açıdan çekici bulması, cinsel eğiliminin çocuklara yönelik olması ve çocuklara yönelik cinsel istismar dürtüsü barındırmasıyla karakterize edilen psikoseksüel bir hastalık olarak tanımlanıyor.

Aşırı dürtüsellik, kendini kontrol etmede zorlanma ve mantıksal çarpıtmaların, beynin bazı bölgelerdeki işlev sorunlarından kaynaklandığını düşünen araştırmacılar da vardır.

Bununla birlikte, ’her istismarcı pedofildir” ifadesi, bir hastalık olarak görmek veya göstermeye çalışmak bu suça neden olan sosyolojik, politik ve kültürel birçok etkeni göz ardı etmenin bir yolu olabiliyor. Hastalıklar, çoğu zaman suçu bağışlayıcı bir işlev görür. Çocuklara yönelik cinsel istismarın odağı da çocuklardır, arzusu da çocuklarla cinsel seviciliktir.

Pedofili bireyler, genellikle çocuğun ve ailenin güvenini kazanıp çocuklara yakın olabilecekleri meslekleri ve konumları seçerler. Çocuklara gösterdikleri ilgiyi etraflarındaki yetişkinlere göstermezler.

Davranışlarında genellikle zor kullanmadıkları; masum dokunma, uygunsuz dokunma ve açık resimler gösterme gibi farklı manipülasyon teknikleri uyguladıkları görülmüştür.

Genellikle çocuklarla temas etmenin yollarını bulma, planlama ve stratejiler uygulama becerileri(?) gelişmiştir.

Cinsel istismara uğrayan çocukların yüzde otuzu bir aile bireyi tarafından istismar edilmiş olup bu çocukların yüzde altmışı tanıdıkları yetişkinler tarafından istismara maruz bırakılmışlardır.

Cinsel istismar hastalıktan öte cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen bir suçtur. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi Çocuk Bölümünde; "Cinsel, fiziksel, duygusal ve sosyal alanlarda ileri boyutlara taşınabilen istismarın kesinlikle affı yoktur." Denilmektedir. 

Çocuklar kolayca güven duydukları, korkutulabildikleri ve kandırılabildikleri için istismara açıktır. Anne baba ve eğitimcilerin mahremiyet, özel bölge, dokunma gibi konularda çocuklarını bilgilendirmesi önemlidir.

Sosyal platformlar ya da internet üzerinden erişilen görseller, videolar, şahıs hesapları, oyunlar ile ilgili kontrollerin de dikkatle yapılması gerekir.    

Çocuk istismarcılarının temel ortak özellikleri çok örselenmiş, yaralanmış, zedelenmiş ve işgal edilmiş çocukluklarının olmasıdır. Yapılan klinik ve sosyal araştırmalar bu suçu işleyenlerin de geçmişlerinde yakınları tarafından bu şiddete maruz kaldıklarını göstermiştir.

Şiddetin her türü önlenmedikçe, nesilden nesile aktarılır. Cinsel şiddet de öyledir. Çünkü öğrenme ve deneyimleme yollarıyla bu şiddet, sonraki nesillere aktarılır.

Cinsel şiddete maruz kalan gençlerin ve çocukların maruz kaldıkları şiddetin sosyal ve kültürel etkenlere bağlı olarak gelişen travmatik sosyal yankıları, onları bir kez daha derinden etkiler.

Öte yandan, cinsel şiddetin ne bir coğrafyası ne de sosyal bir sınıfı vardır. Her yerde ve farklı birçok sosyokültürel ve ekonomik ailelerde varlık gösterir.

Ailenin ne pahasına olursa olsun, korunması gereken bir kurum olarak algılanması ve cinselliğin birçok kesim tarafından hâla konuşulamıyor olması, çocukların cinsel şiddete uğraması olgusunu çeşitli açılardan şekillendirmektedir.

Pedofili, kendinden güçsüz olana karşı bir saldırganlık hâlidir. Yani bir suçtur ve hiçbir neden bu suçu ortadan kaldıramaz, azaltamaz, ceza indirimine tabii tutamaz.

Pedofili ile ilişkili cinsel dürtüler hiçbir zaman kalıcı olarak kaybolmayabilir. Bu nedenle pedofiliyi tedavi edilmesi gereken bir hastalık olarak değerlendirmek, onu suç olmaktan çıkarır ve bizi suçun arka planından uzaklaştırır.

Bilinmelidir ki cezasızlık, bir bütün olarak suç işlemenin önlenmesini ortadan kaldırmaktadır. Suç işleme eğilimi, işlenecek fiilin karşılığında toplumsal veya hukuksal yaptırımın yani cezanın olması halinde azalır/kaybolur.

Yararlanılan kaynaklar: Yenice Kanık, E. (2014). Pedofili; Nefretin Nesnesi Çocuk: Hayat, Sağlık ve Sosyal Bilimler Dergisi (2011-6)

Anlı, İ. (2010). Psikanalitik Kuramlar, İstanbul: Nobel Tıp.

*SES Amed şube eşbaşkanı-Psikolog