Bir kovandan arıcılığa

• Sakîne Faris, 10 yıl önce kırmızı toprak ve samanı yoğurarak arı kovanı yapmaya başladı. Ürettiği balları satarak hem geçimini sağlıyor hem de arıcıları toprak kovan kullanmaya teşvik ediyor.

Kuzey ve Doğu Suriye'de arıcılık küçük de olsa geçim kaynaklarından biri. Arıcıların çoğu ahşaptan yapılmış kovanlar kullanırken çok az bir kısmı ise toprak kovan kullanıyor. Amûdêli Sakîne Faris, topraktan yaptığı kovanlarda arı besliyor. Ürettiği balları ailesine, çevresine ve komşularına dağıtıyor.

Amûdê’nin batısındaki Xerazê köyünde yaşayan Sakîne Faris, 41 yaşında. 15 yaşında evlendirildi ve 7 çocuk annesi. Topraktan kovan yapma ve üretime başlama hikayesi dikkat çekti. ANHA’nın hikayesini yazdığı Sakîne Faris, 10 yıl önce kayınvalidesinin bakması için kendisine topraktan yapılan bir arı kovanı vermesiyle, arıcılığa ilgi duymaya başladı. Bunun üzerine sadece arıcılık değil aynı zamanda arı kovanı yapmayı da öğrendi.

 

 

Geçim kaynağına dönüştürdü

Arıları çoğalınca o da arı kovanı sayısını artırdı. 2023’te kovan sayısı 25’e kadar yükseldi. Ve ardından ürettiği fazla balı satarak geçimini sağlamaya başladı. Ancak son yıllarda kuraklığın artması nedeniyle arı kovanı sayısı 7’ye düştü.

 

 

Toprak kovanlar daha sağlam

Arıları azaldı ama Sakîne Faris, arıcıların talebi üzerine arı kovanı yapmaya devam ediyor. Yaptığı arı kovanından 2 bin-bin 500 Suriye lirasına kadar para kazanabiliyor.

Sakîne Faris, "Kırmızı toprak ve samanla arı kovanı yapıyorum. Kovanları yaptıktan 3 gün sonra artık arıları koyabiliyoruz. Topraktan yapılan kovanlar arılar için daha iyidir. Çünkü kovanlar arıları yazın sıcaktan, kışın soğuktan koruyor” dedi.