Kürtçeye aşıktı

• Şemdîn Colemerg: “Ben Almanya’ya geldiğimde Kürtçe bildiğimi sanıyordum. Mamoste Fevzi’yi tanıdıktan sonra aslında bilmediğimi anladım. Kürtçe öğretmenim oldu.”
• Mahmut Aydın: “Mamoste Özmen Kürt diline yönelik asimilasyona karşı çok ciddi bir duruş sergiliyordu. Dil üzerine nerede bir çalışma varsa mamoste oradaydı.”

ARAT ARARAT

“Diasporada yaşayan 40 yaş altı Kürtler ana dilini çok az biliyor. 20 yaş altı daha da az biliyor. Böyle giderse 30 yıl sonra diasporada yaşayan Kürtler ana dillerini unutacak. Dilimiz için seferber olmalı, ona sahip çıkmalıyız.” Fevzi Özmen bu uyarıyı 2 Aralık 2020’de kendisiyle gerçekleştirdiğim bir röportajda yapmıştı. Tehlikeyi görenlerden biri olarak yaptığı bu uyarı Kürtler icin bıraktığı bir vasiyet artık.

Mamoste Fevzi Özmen, 1993’ten beri sürgünde yaşadığı Almanya’da yakalandığı kanser hastalığı sebebiyle yaşamını yitirdi. 17 Eylül günü hastalığa yenik düştüğünde 80 yaşındaydı. Arkadaşları onu 30 yıldır gidemediği yasaklı ülkesine, Kurdistan’a uğurlamak için Hagen şehrinin yolunu tuttu. Cenaze töreninin yapıldığı salonda ağıtlar, duygular, gözyaşları Kürtçeydi. Törende tek tek mamostenin naaşının yanına giden konuşmacılar adeta son bir ana dil semineri verdi.

Yoldaşları anlattı

Almanya Kürt Enstitüsü, Yekîtîya Mamostayên Kurdistan (YMK), CIK, Kadın Hareketi, Mezopotamya Demokratik Kültür ve Sanat Hareketi (TEV-ÇAND), Kürdistanlı Ebeveynler Derneği  (YEKMAL), Kurdistan Şehit ve Kayıp Aileleri Derneği (KOMAV), Avrupa Kürdistanlı Demokratik Toplumlar Kongresi (KCDK-E), Kurdistanlı Toplumlar Konfederasyonu (KON-MED), Kurdistan Ulusal Kongresi (KNK), FEDA, PENa Kurd temsilci ve üyelerinin yanı sıra Yeşil Sol Parti (YSP) Milletvekili George Aslan, yazar Ahmet Kahraman, Kürt siyasetçi Haci Ehmedî ve sanatçılar Hozan Şemdîn ve Hozan Aydın’ın da aralarında olduğu yüzlerce seveni “Oxir be mamoste” diyerek Fevzi Özmen’i ülkesine uğurlamaya gelmişti.

Cenaze töreninde onunla yolu kesişen, çalışma şansı yakalayan, beraber mücadele ettiği arkadaşlarından mamoste Özmen’i anlatmalarını istedik. Onlarla konuşmak hem bizim için hem de kendileri için zor olsa da bu isteğimizi kırmayarak mamoste Fevzi Özmen’i anlattılar.

Mücadeleden bir an bile vazgeçmedi

Almanya Kürt Enstitüsü’nden Aysel Avesta Aydın, 10 senedir mamoste Fevzi Özmen ile birlikte çalıştığını anlatarak Özmen’in ilerleyen yaşına rağmen çalışmalardan bir an olsun geri durmadığını söyledi. Özmen’in Kürt dili ve kültürünü kadın mücadelesinden ayrı tutmadığına değinen Aydın, “Mamoste Fevzi Özmen kadın mücadelesine 40 yıl önce inanmıştı. Biz de Kürt kadınları olarak kendisine bu sözü veriyoruz; nasıl ki Önderliğimizin özgürlüğü için yürüyorsak aynı şekilde de Kürt dilinin özgürlüğü için de yürüyeceğiz” dedi.

 

 

Mamosteye söz

Fevzi Özmen‘in Enstitü’den çalışma arkadaşı Şemdîn Colemerg törende yaptığı konuşmada gözyaşlarına hakim olamadı. O duygulu anlar sonrası kendisiyle konuşma şansı bulduk ve mamosteyi anlatmasını istedik: “Ben Almanya’ya geldiğimde Kürtçe bildiğimi sanıyordum. Mamoste Fevzi’yi tanıdıktan sonra aslında bilmediğimi anladım. Kürtçe öğretmenim oldu. Projelerimiz vardı. Kürtçe gramer dersleri için hazırladığı kitapları baskıda. Yazdığı hikayeleri, şiirleri var. Tüm bu eserleri için bir komisyon kuracağız ve onun yarım kalan çalışmalarını tamamlayacağız. Ben mamosteye sözümdür; onun hayallerini gerçekleştirmek için çalışacağım.”

 

 

Yurtseverliği ile her yerdeydi

Cenaze törenine katılanlar arasında olan Kürtçe öğretmeni ve aynı zamanda YMK Yönetim Kurulu Üyesi Mahmut Aydın, Fevzi Özmen’in Kürt dili için verdiği mücadele direnişinden bahsederek YMK bünyesinde birlikte yaptıkları çalışmaları paylaştı. Aydın, “Mamoste Özmen Kürt diline yönelik asimilasyona karşı çok ciddi bir duruş sergiliyordu. Dil ve kültür bayrağını yurtseverlik ruhuyla savunur, Ehmedê Xanî ruhuyla en yukarıda tutardı. Biz YMK olarak kendisiyle birlikte 25-30 kitap çıkardık. Hepsinde de en büyük pay onundu. Dil üzerine nerede bir çalışma varsa mamoste oradaydı. Tüm gücünü Kürt dili çalışmalarına ayırıyordu. YMK’nin kurulusunda yer almıştı. Aynı zamanda onursal üyesidir. Gönlü, Ağrı Dağı gibi yüksek Cudî gibi direnişçiydi. Büyükle büyük küçükle küçüktü. Onun boşluğu nasıl dolar bilemiyorum. Bize, Kürt dili ve kültürüne daha fazla zaman ayırmamızı ve hizmet etmemizi görev olarak bıraktı.” ifadelerini kullandı.

 

 

Değerleri yüceltirdi

KNK temsilcilerinden Ahmet Aktaş da Mamoste Fevzi Özmen’i Kurdistan’a uğurlamaya gelenler arasındaydı. Çok sayıda arkadaşını son yolculuga uğurlamış bir Kurdistanlı olarak 30 yıllık yoldaşı Özmen için şu cümleler dökülüyordu Aktaş’ın dilinden: “Kürt kültürüne aşık, yüceltmeye yeminli biriydi. Çok yönlüydü. Her zaman, ’Ne yapsak da halkımızın üzerindeki bu asimilasyonu kaldırsak?’ derdi. Kürt Enstitüsü, PEN ve KNK’de sürekli beraberdik. Çok alçak gönüllüydü. Değerleri yüceltirdi. Her zaman daha fazlasını yapmayı, enstitü çalışmalarını büyütmeyi düşlüyordu. Bundan sonra bizler onun davasının takipçisi olmalıyız.”

 

 

‘Dil yok olursa her şey biter’

Yazar Kakşar Oremar da Mamoste Fevzi Özmen’i yakından tanıyanlardan. Mamosteyle diyaloglarını da hatırlatarak başladı anlatmaya: “Ondaki Kürtçe aşkı ilahi bir aşktı. Öyle bir dil çalışması yapmak istiyordu ki toplum üzerinde etkisi olsun. Bir sohbetimizde kendisine sordum: “Mamoste senin bu Kürtçe sevgisindeki ısrarın nedir? ‘Oğlum’ dedi, ‘Dil yok olursa her şey biter. Bak bu global dünyada Kürtler için iki yol var. Birisi faydalı birisi de zararlıdır. Faydalı olan; Kurdistan’ın dört parçası Önderlik sayesinde birbirine yakınlaştı. Zararlı olan da; sosyal ağlarımızı kullanamıyoruz. Bu ağlarımızdan ana dilimizin güçlendirilmesi için faydalanamıyoruz.’

Kurdistan özgür olursa…

Hastalığını öğrendikten sonraki görüşmemizde ise şöyle demişti: ‘Kakşar benim babam bana derdi ki ‘Oğlum ben Kurdistan’ı göremedim. Ben hastayım. Babamın dediği oldu. Eğer Kurdistan bir gün özgür olursa önce Ehmedê Xanî’nin mezarını sonra da benim mezarımı ziyaret edersin.’ Bugün törende hepimiz Kürtçe konuştuk ruhu şad olmuştur. Umarım onun emeklerine sahip çıkabiliriz.”

 

 

Yarım kalan çalışmaları bizde

Özmen’i 1972’den beri tanıyan hem akrabası hem yoldaşı Harun Sever de mamoste Fevzi’yi anlattı. Konuşurken duygulanan Sever, mamoste hakkında şunları söyledi: “İstanbul’a üniversite okumaya gittiğimde tanıdım onu. O günden beri ayrılmadık. Çok mütevazi bir insandı. Çok biliyorum havasına girmezdi. Çok okurdu. Binlerce kitap okumuştur. Onun 60 yıllık arkadaşlığını unutmayacağım. Hastalığını öğrendiğinde ‘Çalışmalarımı tamamlayamadım. Altı projem vardı, yarım kaldı. Bu hastalık bıraksa da onları bitirsem bari’ diye üzülüyordu. Yarım kalan çalışmaları bizdedir. Arkadaşları gelip alacaklar.”

Cenazesi Şorax köyüne defnedildi

Vasiyeti üzerine doğduğu köy olan Erzurum’un Çad ilçesine bağlı Şorax köyünde 19 Eylül’de toprağa verilen Özmen için mezarı başında konuşan YSP Erzurum Milletvekili Meral Danış Beştaş, Türk devletinin politikaları sebebiyle yıllardır sürgünde yaşayan onlarca Kürt yazar, aydın, siyasetçi ve sanatçıya dikkat çekerek, “Mamoste Fevzi Kürt dili için, halkı için, Kurdistan için büyük direniş göstererek yıllara uzanan çalışmalar yürüttü. Onurlu bir insandı. Uğurlar olsun mamoste” dedi.