Bizim evimiz Şengal’dir

• Maya Hecî ve Seyran Silêman, kamplarda yaşadıkları zorlukların ardından yıllar sonra ‘köklerimiz bu topraklarda’ dediği Şengal’e döndü. Êzîdî kadınlar, DAİŞ’in yıktığı evlerini inşa edip, yeni bir yaşam kurmaya hazırlanıyor.

Irak Göç ve Göçmenler Bakanlığı’nın Temmuz sonuna kadar Başûrê Kurdistan ve Irak'taki tüm göçmen kamplarının kapatılacağını açıklamasının ardından, 3 Ağustos 2014'te DAİŞ saldırıları nedeniyle yerlerinden edilen Êzîdîler, Şengal'e dönmek için harekete geçti.

Şengal Özerk Yönetimi ise bu kararın ardından Şengal’e dönen aileleri imkanları ölçüsünde karşılıyor ve gerekli yardımları yapıyor. Ancak Irak Hükümeti, Şengal’e dönen Êzîlere şu ana kadar herhangi bir destek sunmadı.

Geri dönüşlerin çoğu DAİŞ’in soykırım saldırılarında en çok zarar gören yerlerden Til Ezêr’e oldu. Evler yeniden inşa edilerek, yeni bir yaşam örülmeye çalışılıyor. Maya Hecî ve Seyran Silêman, yıllar sonra Til Ezêr’e dönen Êzîdîlerden.

 

 

Köklerimiz burada

Maya Hecî, 9 yıl boyunca Şarya Kampı’nda kaldı ve şu an topraklarına döndüğü için tarifsiz bir mutluluk yaşıyor. Jinha’ya duygularını şöyle anlatıyor: “Topraklarımız, kamplardan ve diğer yerlerden çok daha iyi. Kamplardaki tüm Êzîdîlerin topraklarına dönmelerini istiyorum. Yeter artık o çadırlarda yandığımız ve çürüdüğümüz. Artık bütün Êzîdîler Şengal’e dönmeli. Şengal bizim köklerimizin olduğu topraklar.”

 

 

Yeni bir yaşamı örecekler

Seyran Silêman da uzun yıllar Dawidiyê Kampı’nda kaldı ve kamp yaşamın çok zor olduğunu anlatıyor. “İnsanın toprağı her yerden iyidir. Kamplardaki tüm Êzîdîleri topraklarına dönmeye çağırıyorum. Ailemle birlikte eve döndüğümüzde evimizin tamamen yanmış olduğunu gördük. Tek isteğim evimizi yeniden inşa etmektir.” ŞENGAL