Şiirle gökyüzüne uçarcasına mutlu

• Şair Meryem Temir, şiirleriyle bazen anne, bazen çocuk, bazen de savaşçı oluyor. Aynı zamanda Rojava’daki savaşı ve direnişi yazarak kadınların yaralarını sarıyor. Kalemi eline aldığı her an gökyüzüne uçarcasına mutlu lduğunu belirten Meryem Temir, “Özgürce, korkusuzca, sınırsızca duygularımı ifade etmekten daha güzeli olduğunu sanmıyorum” diyor.

Rojava Devrimi, kadınların toplumsal yaşamda daha aktif ve etkili bir rol oynamalarını; eğitim, siyaset, kültür ve sanat gibi alanlarda kendilerini ifade etmelerini sağladı. Bu kapsamda, kadın yazarlar da toplumsal değişim ve eşitlik mücadelesinde önemli bir rol oynuyor. Kadın yazarlar, kendi deneyimlerini, duygularını ve düşüncelerini yazarken toplumun genelinde kadınların sesini yükseltiyor.

Eserlerinde toplumsal cinsiyet rollerini sorgulayan, kadın haklarına vurgu yapan ve toplumsal eşitlik için çağrıda bulunan kadın yazarlar, toplumun genelinde farkındalık yaratıyor. Bu durum, Rojava'da kadınların toplumsal yaşamda daha aktif bir şekilde yer almasına ve toplumun genelinde cinsiyet eşitliğinin güçlenmesine katkı sağlıyor.

Savaşın içinde yaşananları da kaleme alan Meryem Temir, şiirleriyle bu acıları ve direnişi anlatıyor. Savaşta çocuklarını kaybeden annelerin yaşadığı acıya dikkat çeken Meryem Temir, onların yüreklerindeki yaraları şiirlerinde hissettiriyor. Aynı zamanda savaşçıların mücadelesini de kaleme alıp onların cesaretini ve inancını şiirlerinde yansıtıyor. Şiirlerde bazen bir çocuk, bazen bir anne, bazen de bir savaşçı oluyor. Bu şekilde savaşın farklı yönlerini ve yaşanan acıları okuyucularına aktarıyor.

Her yazdığında umutlu, mutlu

Meryem Temir, 44 yaşında ve üç çocuk annesi. 16 yaşında Qamişlo’ya göç eden Hesekêli Meryem Temir, yurtsever ve dini yönü baskın bir aileden. Daha çocukken cinsiyetçi toplumun kadına bakış açısına şahit oluyor, erkek ve kadın arasındaki eşitliksizliği sorguluyor.

“Duygularımı kadınlarla, toplumla, yaşamın anıyla, toprağımla paylaşmayı seviyorum” diyen Meryem Temir, şunları söyledi: “Bir anne yüreği gibi yanan ve sönmeyen acıları, toprağını, evladını sarmalayan acı yürekleri, bir ağacı, bir duvarı, bir taşı seven çocuklarının… duygularını yazmayı seviyorum. Kaleme aldığımda gökyüzüne uçarcasına mutluyum. Her zaman diyorum yazdığım an benim anım, kendimi anlatabildiğim, etrafımda olan biteni dile getirebildiğim an olarak görüyorum. Özgürce, korkusuzca, sınırsızca duygularımı, düşüncelerimi ifade etmekten daha güzeli olduğunu sanmıyorum.”

En çok şiiri sevdi

Okul yıllarında yazma merakını keşfeden ve edebi dile yatkın olduğunu fark eden Meryem Temir, şiir ve hikayeler karalamaya başladığını, sonra şiirle devam ettiğini belirterek, “Çünkü şiirle birbirimizi daha çok sevdik” dedi.

3 eseri var

Küçüğüm Qamişlo'ya 2013’te, Yokluğumda Atan Aptal 2017’de ve Savaşın Ağzından Güller 2019’da yayınlandı. 4’üncü şiir kitabı da yakın zamanda okurla buluşacak. Meryem Temir, 2013’te yayınlanan ilk kitabını, devrim öncesi gizlice yazıyor.

Hem yazdı hem yaraları sardı

“Savaşın acılarına tanıklık ederek yazdım. Kitaplarımla çocukların dili oldum. Annelerin yaralarını hem yazdım hem sardım. Bir annenin çocukları için döktüğü gözyaşlarına mısra oldum. Devrim öncesi kıvılcımlar ve devrimdeki direnişi anlattım. 2019’daki kitabımın ise tümüyle devrimi anlatıyor. Kadınların duygularına ses olmaya çalışıyorum. Kadına sunulan yaşam koşulları belli. Birçok tabuyu kırabilmiş değiliz. Kadını mücadeleye sevk eden, kadının hakikatine ulaşmasını sağlayan, kadın gerçekliğini dile getiren şiirlerim, bu nedenle ön planda.”

Artık özgürleştik

Rojava Devrimi’yle yaşamının değiştiğine dikkat çeken Meryem Temir, devrimle kadının kopmaz bağını şöyle dile getirdi: “Dilini, kültürünü, kimliğini yaşayamayan bir halk gerçekliğiyle savaşıyorduk. Doğal yaşam haklarımızı kullanamıyorduk. Devrimle özgürleştik. Rahat bir şekilde yazabiliyoruz. Bunun yanı sıra büyük imkanlara sahip olduk. Bir sahnede şiir okumaya hasretken artık şiir kaleme alıyor, halka ulaştırıyor durumdayız. Küçük detaylar olabilir ama önemli olan detaylar. Bazen mutluluktan ağlamak bile geliyor insanın içinden. Çünkü bugünler, yazarların ve kadınların için hasretle beklediği günlerdi. Şimdi ise kadınlara sunulan imkanlar çok büyük. Çabalarımız da bu imkanlar kadar değerli ve güçlü olmalı.”

Toplum hala tam değişmedi

Toplumun kadın yazarlara karşı bakış açılarının daha da değişmesi gerektiğinin altını çizen Meryem Temir, “Bir kadın için önceleri yazı yazmak ayıp görülürdü. Hele o kadın anne ise daha da ayıplanırdı. Günah işlemiş gibi bir yaklaşım sergilenirdi. Kadınlarda hakikatlerine göre yaklaşmıyorlardı. Kendileri için belirlenen yaşam standartlarına tabi oluyorlardı. Çünkü toplum tarafından dışlanma korkusu yaşıyorlardı. Bu durumları gördük, yaşadık. Onca zahmetten sonra kadının da yapabileceğini, bir erkekle eşit düzeyde topluma karışabileceğini mücadelemizle gösterdik. Yıllar ardından devrimle gelen değişimle de birlikte kadınlar toplumun her alanında yer aldı, öncülük yaptı fakat toplumun kadına bakış açısı istenilen düzeyde değişmedi veya yeterli olmadığın söyleyebilirim” şeklinde konuştu. NÛJIYAN ADAR-ANF/QAMIŞLO