Yeni İttihatçılar

• Eski İttihatçılar Ermeni Soykırımıyla ayakta kalmaya çalıştı ama bozguna uğradılar. Yeni İttihatçı Erdoğan-Bahçeli çetesi de 2015 yılından beri açık bir Kürt soykırımıyla ayakta kalmaya çalışıyor. 

AKP iktidara geldikten ya da getirildikten sonra izlediği değişim çizgisi izlenmeye ve irdelenmeye değer bir çizgidir. Yoksa bugünü anlamak ve önümüzü görmek zorlaşır.

Başlangıçta uzun süre Yeni Osmanlı, bakiye topraklar edebiyatı yapıldı. Bu çerçevede hilafeti geri getirmek bile ciddi ciddi gündem ve tartışma konusu oldu. Ortadoğu’da Sünni İslam’a dayalı bir yeni Osmanlı hayali gerçekleştirmeye çalıştılar. Sünni İslam’a dayalı Yeni Osmanlı’nın esas hedefi Kürdistan Özgürlük Hareketini bastırmaktı. Ortadoğu’daki El Kaide, İhvan-ı Müslimin ve her türlü siyasi İslamcı hareketle yapılan Kürt düşmanı ittifaklar DAİŞ hamiliğine ve DAİŞ ile suç ortaklığına kadar vardı. Kobanê’de bozguna uğrayan bu gerici suç ortaklığı halen değişik biçimlerde sürüyor. Ama eski içeriğini ve hedeflerini değiştirmek zorunda kalıyor.

Mısır’da Sisi iktidarını devirmeyi amaçlarken şimdi Sisi ile işbirliği çabaları ağırlık kazanıyor.

Suriye’de “Esad kardeşimden zalim Essed’e” dönen politika şimdi yeniden Esad kardeşime dönebilir. Perinçek gibilerinin verdiği akıl budur.

Libya’da oynanan kumarın ters tepmesi de yakındır. Arap aleminde Katar ile baş başa kalan Erdoğan şimdi Suudi Arabistan, Mısır ve Irak ile ilişkilerini güçlendirmeye çalışıyor.

İç ve dış politikada sıkışıp bozguna uğrayan AKP-Erdoğan diktası denize düşenin yılana sarılması gibi Bahçeli ve MHP’ye sarıldı. 2015 seçimlerinden sonra adım adım örülen bu diktatörlük, açıkça Türk-İslam sentezine dayanan, 100 yıl önceki İttihatçılığın yeniden canlanmasından başka bir şey değildi. Buna yeni İttihatçılık diyebiliriz.

Eski İttihatçılık Osmanlı’nın çöküş sürecini durdurmak ve Osmanlı’yı kurtarmak için gündeme gelmişti. İslamcılık yerine Türkçü-Turancı ideoloji ile Kafkasyayı ve Orta Asya’yı ele geçirmek hedefine yönelmişti. İlk adım olarak da iç düşman olarak gördüğü Ermeniler başta olmak üzere Rum, Pontus, Süryani gibi Hıristiyan halkları imha etmekle işe başlamıştı. Ne var ki bu kanlı katliamlar, soykırımlar bile Osmanlı’nın yıkımını engelleyemedi. Tersine hızlandırdı ve hala sarılamayan yaralar bıraktı.

Yeni İttihatçılık da her alanda sıkışan 100 yıllık statükoyu ayakta tutmak ve misak-ı milli denilen bakiye toprakları geri almak için gündeme getirildi. Erbil’den Libya’ya kadar geniş bir coğrafyada egemenlik kurmak hayali canlandırılıyor. Bu hayalle bu bölgenin şehirlerine plaka bile uydurulmuştu. Bu hayalin önündeki en büyük engel Kürdistan halkı ve özgürlük mücadelesidir.

Eski İttihatçılar Ermeni Soykırımıyla ayakta kalmaya çalıştı ama bozguna uğradılar.

Yeni İttihatçı Erdoğan-Bahçeli çetesi de 2015 yılından beri açık bir Kürt soykırımıyla ayakta kalmaya çalışıyor. Sadece TC sınırları içinde değil, Misak-ı Milli ilan ettiği Güney Kürdistan ve Rojava’da da kapsamlı bir soykırım çabası içindeler.

Kürdistan halkının mücadelesini, bu mücadelenin anlamını-önemini hala göremeyen-görmeyen ya da görmezden gelen ve bu mücadele bastırılırsa meydan kendilerine kalacak zannedenler var. Bu kafayla çok farklı gerekçelerle de olsa Kürdistan Özgürlük Hareketine çelme atma gayretkeşliği içine giriyorlar.

Şunu herkes görmek zorundadır ki Kürdistan Özgürlük Hareketi bölgedeki kanlı tarihin bütün pisliklerini temizlemek ve bütün farklılıkların eşit-özgür ve barış içinde yaşaması için yeni bir çığır açmıştır. Dolayısıyla Kürdistan Özgürlük Hareketinin başarısı bütün ezilenlerin başarısı olacaktır. Kürdistan Özgürlük Hareketinin yenilgisi ise sadece Kürdistan halkının değil, bütün bölge halklarının yenilgisi ve uzun süreli çok kanlı savaşların başlaması olacaktır.

Bazıları hala bunu anlamamış gibi cehennem ateşine benzin dökmeye çalışıyor. Bu ateşte kendilerinin de yanacağını görmüyor gibi…

Bugün kahramanca direnen özgürlük güçleri bütün ezilenlerin özgür geleceğinin de temelini atıyor.